Textbeispiele » Erstes Kapitel aus Gdansk

Unser erstes Kapitel, ausgedacht zusammen, geschrieben von Wiktoria Bojanowska, übersetzt ins Deutsche von Antoni Murdzek, ins Englische von Julia Pietrzak.
VIEL SPASS BEIM LESEN

-Adela! Adela!

Dziewczyna zerwała się na równe nogi i pobiegła wzdłuż korytarza. Zeszła na dół i ujrzała przechadzającego się po pokoju ojca. Podniósł oczy i spojrzał na nią z poirytowaniem.

-Dlaczego nie reagujesz, gdy Cię wołam!? Nie możesz tylko cały czas siedzieć z nosem w książkach?! Musisz wyjść do ludzi. Inaczej całkowicie stracisz kontakt z rzeczywistością!

Wiedziała, że ojciec nie lubi, gdy zbyt dużo przesiaduje nad książkami. Wolałby, żeby biegała po podwórku i bawiła się z rówieśnikami. Adela jednak, całymi dniami zgłębiała tajniki ludzkiego ciała. Fascynowało ją to.

-Musisz coś dla mnie załatwić - powiedział ojciec. W jego tonie można było poczuć, że sprawa jest dla niego istotna. - Muszę dzisiaj coś załatwić... coś bardzo ważnego dla mojego innego klienta. Inaczej nie prosiłbym Cię, żebyś to zrobiła, ale...sama rozumiesz. Masz tutaj sakiewkę z odliczoną ilością pieniędzy. Musisz dostarczyć ją panu Friedmanowi. Nie zdążę sam jej zanieść, a byłem z nim umówiony na dzisiaj. Mieszka na ulicy Świętego Ducha, to niedaleko stąd.



Adela wraz z ojcem Constantinem i bratem Conradem mieszkali przy ulicy Chlebnickiej. Ich kamienica była dość mała. Miała kolor łososiowy i ozdobne parapety. Przy schodach znajdowały się dwa rzygacze z głowami smoków. Adela kiedyś bardzo się bała, że ożyją i ją zaatakują. Nigdy na szczęście się to nie stało, ale nadal czuje pewien dyskomfort, gdy je mija. Schody prowadzące do wejścia były bardzo ozdobne, zrobione z jasnego piaskowca. Sama fasada była przyozdobiona licznymi płaskorzeźbami. Ich dom wyróżniała się spośród innych swoim dostojnym wyglądem. Jej ojciec handlował zbożem. Często nie było go w domu, ale robił co mógł, aby Adeli i jej bratu niczego nie brakowało.



-Adelo, proszę Cię skup się- powiedział ojciec, już wyraźnie zaniepokojony.

-Dostarcz te pieniądze prosto do pana Friedmana. Nie szwendaj się nigdzie, proszę. To dla mnie ważne. - ojciec z zatroskaniem popatrzył na córkę. Adela poczuła, że tym razem nie może go zawieść. Miała dopiero 13 lat, ale potrafiła być dojrzała i poważna.

-Dobrze, Tato. Prosto do Pana Friedmana.

Zabrała sakiewkę i wyszła z domu. Weszła na dość ruchliwą jak na tę porę ulicę. Było coś jeszcze, co fascynowało ją równie mocno, co ludzkie ciało. Był to Gdańsk. Jego ulice, sklepy, kamienice. Wszystko w tym mieście było jakieś… magiczne.

Skręciła w lewo i weszła na ulicę Dzianą. Tutaj mieszkał weterynarz Stargard. Przeszła około stu metrów i zobaczyła, że w gabinecie pali się światło. Podeszła bliżej. Spojrzała w głąb pomieszczenia, nie widziała zbyt wiele przez gomółki, które zniekształcały obraz. Na środku rozłożone było coś na kształt łóżka polowego, a na nim leżało małe cielę. Scenę oświetlało migocące światło świec, dziewczyna nie mogła uwierzyć, że to na co patrzy jest realne. Wyglądało to niemal, jak z jej licznych książek o magicznych i nadprzyrodzonych zdarzeniach. Po chwili zdała sobie sprawę, że patrzy na… operację! Adela nie mogła ukryć podekscytowania. Stała na zewnątrz, wpatrzona w lekarza, który w pocie czoła ratował zwierzę. Widać było, że sytuacja jest ciężka. Naokoło łóżka leżało dużo szmat przesiąkniętych krwią. Adela nigdy nie bała się widoku krwi, była na to w jakiś sposób uodporniona. Dziewczyna kompletnie straciła poczucie czasu. Godzina, którą spędziła przed oknem gabinetu, minęła jej jak pięć minut. Nagle usłyszała głos dochodzący zza jej pleców.

-Adela? Czy to Ty?

-Adela! Adela!

Dziewczyna zerwała się na równe nogi i pobiegła wzdłuż korytarza. Zeszła na dół i ujrzała przechadzającego się po pokoju ojca. Podniósł oczy i spojrzał na nią z poirytowaniem.

-Dlaczego nie reagujesz, gdy Cię wołam!? Nie możesz tylko cały czas siedzieć z nosem w książkach?! Musisz wyjść do ludzi. Inaczej całkowicie stracisz kontakt z rzeczywistością!

Wiedziała, że ojciec nie lubi, gdy zbyt dużo przesiaduje nad książkami. Wolałby, żeby biegała po podwórku i bawiła się z rówieśnikami. Adela jednak, całymi dniami zgłębiała tajniki ludzkiego ciała. Fascynowało ją to.

-Musisz coś dla mnie załatwić - powiedział ojciec. W jego tonie można było poczuć, że sprawa jest dla niego istotna. - Muszę dzisiaj coś załatwić... coś bardzo ważnego dla mojego innego klienta. Inaczej nie prosiłbym Cię, żebyś to zrobiła, ale...sama rozumiesz. Masz tutaj sakiewkę z odliczoną ilością pieniędzy. Musisz dostarczyć ją panu Friedmanowi. Nie zdążę sam jej zanieść, a byłem z nim umówiony na dzisiaj. Mieszka na ulicy Świętego Ducha, to niedaleko stąd.



Adela wraz z ojcem Constantinem i bratem Conradem mieszkali przy ulicy Chlebnickiej. Ich kamienica była dość mała. Miała kolor łososiowy i ozdobne parapety. Przy schodach znajdowały się dwa rzygacze z głowami smoków. Adela kiedyś bardzo się bała, że ożyją i ją zaatakują. Nigdy na szczęście się to nie stało, ale nadal czuje pewien dyskomfort, gdy je mija. Schody prowadzące do wejścia były bardzo ozdobne, zrobione z jasnego piaskowca. Sama fasada była przyozdobiona licznymi płaskorzeźbami. Ich dom wyróżniała się spośród innych swoim dostojnym wyglądem. Jej ojciec handlował zbożem. Często nie było go w domu, ale robił co mógł, aby Adeli i jej bratu niczego nie brakowało.



-Adelo, proszę Cię skup się- powiedział ojciec, już wyraźnie zaniepokojony.

-Dostarcz te pieniądze prosto do pana Friedmana. Nie szwendaj się nigdzie, proszę. To dla mnie ważne. - ojciec z zatroskaniem popatrzył na córkę. Adela poczuła, że tym razem nie może go zawieść. Miała dopiero 13 lat, ale potrafiła być dojrzała i poważna.

-Dobrze, Tato. Prosto do Pana Friedmana.

Zabrała sakiewkę i wyszła z domu. Weszła na dość ruchliwą jak na tę porę ulicę. Było coś jeszcze, co fascynowało ją równie mocno, co ludzkie ciało. Był to Gdańsk. Jego ulice, sklepy, kamienice. Wszystko w tym mieście było jakieś… magiczne.

Skręciła w lewo i weszła na ulicę Dzianą. Tutaj mieszkał weterynarz Stargard. Przeszła około stu metrów i zobaczyła, że w gabinecie pali się światło. Podeszła bliżej. Spojrzała w głąb pomieszczenia, nie widziała zbyt wiele przez gomółki, które zniekształcały obraz. Na środku rozłożone było coś na kształt łóżka polowego, a na nim leżało małe cielę. Scenę oświetlało migocące światło świec, dziewczyna nie mogła uwierzyć, że to na co patrzy jest realne. Wyglądało to niemal, jak z jej licznych książek o magicznych i nadprzyrodzonych zdarzeniach. Po chwili zdała sobie sprawę, że patrzy na… operację! Adela nie mogła ukryć podekscytowania. Stała na zewnątrz, wpatrzona w lekarza, który w pocie czoła ratował zwierzę. Widać było, że sytuacja jest ciężka. Naokoło łóżka leżało dużo szmat przesiąkniętych krwią. Adela nigdy nie bała się widoku krwi, była na to w jakiś sposób uodporniona. Dziewczyna kompletnie straciła poczucie czasu. Godzina, którą spędziła przed oknem gabinetu, minęła jej jak pięć minut. Nagle usłyszała głos dochodzący zza jej pleców.

-Adela? Czy to Ty?
...........................................................................................................................................................................................................................................

Our story is about thirteen-year-old Adela, the daughter of a grain merchant from Gdansk. The girl spends her days reading books on human anatomy. Her father is worried that she sits around the house all the time. Adela lives in an apartment building with her dad and a younger brother Konrad. One day her father asks her to take a purse of money to Mr. Friedmann. On the way, Adela admires and marvels at the beauty of Gdansk. Suddenly, she notices a veterinarian's workroom where a surgery on a calf is being performed. Fascinated by it, she spends the whole hour under the office window, unaware that she has been standing there for so long. Unexpectedly, Adela hears someone's voice behind her back....

Unsere Erzählung handelt von der dreizehnjährigen Adela, die Tochter eines Danziger Getreidehändlers. Das Mädchen interessiert sich für Anatomie und liest viele Bücher über das Thema.

Eines Tages bittet sie ihr Vater, Geld Herrn Friedmann zu bringen. Auf dem Weg bewundert Adela die schöne Stadt. Plötzlich bemerkt sie einen Chirurgen, der ein Kalb in einem Mietshaus operiert. Aufgeregt verbringt sie eine ganze Stunde vor dem Fenster, es kam ihr vor, als wären es nur fünf Minuten gewesen. Völlig überraschend hört Adela jemand hinter ihrem Rücken………

Hello everyone,

we really liked the concept of your character!! Adela seems like an interesting character, because her interests are really unique.
We have not yet read the polish text, but we will do it pretty soon as we have some polish students in our group.

Thank you for sharing your text!!

-Students of Emmerich